Tussen Sleur en Zwier, Over de leraar als mens

In coronatijd publiceerde ik de onderwijsbio 'Tussen Sleur en Zwier'.

Het - nog steeds lekker gelezen en beluisterde boek- gaat over mijn leven als leerling-leraar-schoolleider en coach. Wat leerde ik (niet) en wat leren we daar nu van. Wie waren de leraren van wie ik nu nog weet wie ze waren.

Lang geleden leerde ik bijvoorbeeld schrijven van juf Kousemaker. Ik weet nog wie ze was, en wat ze me leerde. ik weet nog dat ik haar later wilde worden als ik groot was.
Ze was een mensch.

Ik onderzocht waar het aan ligt dat sommige leraren zo betekenisvol voor je zijn en anderen juist je hele zin in leren bederven. Ik sprak met tien leraren die er voor mij toe deden en schreef hun portretten als een ode aan hun leraarschap.

Ik keek daarbij in mijn eigen ziel en schetste mezelf als leerling, leraar, coach en trainer. Waarbij ik de smoezelige achterkant van de schoolmedaille niet vergat. En wat wij daarvan als rector, leraar, mentor, minister, wethouder, inspecteur kunnen leren. Hoe wij daar als medemens tegenover kunnen staan.

Een lezeres schreef op linkedin:

"Ik verslond het werkelijk waar. Het was herkenbaar, ontroerend, humoristisch. (... ) De beproevingen die je als vrouw, als leraar in je leven en carriere tegenkwam en -komt zijn voor een deel universeel en Bregje omschrijft ze prachtig, onderzoekend en eerlijk (...)

Ook uitgegeven als audioboek, ingesproken door mijzelf.